Op zaterdagochtend, na een halve nacht slaap voor mij omdat ik op vrijdag flink ziek was geworden, in de auto gestapt op weg naar Kassel voor 2 dagen show.
Het was een beetje spannend wie Alba zou gaan keuren, want tot die dag was nog steeds niet bekend wie op zaterdag de Barbet voor zijn/haar rekening zou nemen. Een mail naar de organisatie eerder die week, had geen antwoord opgeleverd. Dat zijn we niet gewend van de anders zo strak georganiseerde Duitse shows!
We hadden wel een tijdplan thuisgestuurd gekregen dus we wisten dat we rond half 10 aan de beurt zouden zijn, in welke hal en in welke ring.
De reis verliep voorspoedig en na wat koukleumen in de rij bij de ingang, waren we al snel geïnstalleerd bij de ring. Daar bleek de catalogus en de papieren op het bord te zeggen dat we een heleboel honden voor ons hadden, meer dan het tijdsplan aangaf. Nou ja, maakt niet uit.
Het ringpersoneel was nogal rommelig en weinig ervaren en wisselde af of ze nou volgens het tijdplan of volgens de door de catalogus aangegeven rasvolgorde keurden. Erg verwarrend maar uiteindelijk kwam het goed.
Alba was de enige Barbet ingeschreven. De keurmeester was mevrouw Lisbeth Mach uit Zwisterland, een flamboyante mevrouw die duidelijk plezier had in het keuren.
Bij de Kooikerhondjes die voor ons gekeurd werden, had ze het wel duidelijk zwaar maar dat is ook niet zo gek als de helft van de honden je in je vingers probeert te bijten of zich absoluut niet wil laten aanraken.
Toen het onze beurt was, ging Alba vol enthousiasme de ring in. Dat werd direct beloond met een even enthousiaste keurmeester die haar handen ineen sloeg en met een grote glimlach op haar gezicht naar haar toe kwam.
Die lach bleef ook en leverde Alba een Uitmuntend, VDH CAC en BOB en een kaartje voor de erering op. Wouter had eerder die ochtend in de ring verheldering gevraagd wat betreft de keurvolgorde, stond langs de ring en kreeg van de keurmeester een duim omhoog en ze riep ‘I like her a lot!’ naar hem.
We hebben die dag veel mensen gehad die naar het ras vroegen en Alba heeft zich van alle kanten laten zien, bewonderen en aaien. We kregen veel complimenten, ook dat ze zo sociaal is naar alles en iedereen. Tja, wij kennen haar niet anders.
De erering was in een andere hal, waar ze duidelijk vergeten waren om de verwarming aan te doen! Onder een dekentje hebben we wat gedoezeld tot het tijd was voor de groepskeuring. Deze werd ook gedaan door mevrouw Mach.
Alba mocht in een spotlight de erering betreden en ze zette haar beste beentje voor. Mevrouw Mach selecteerde haar heel resoluut bij de beste 5 van de groep!
De 5 geselecteerden mochten nog een keer op-en-neer. Op de achtergrond mevrouw Mach die geconcentreerd kijkt:
Daarna nog eens met z’n allen rond en wachten op de uitslag.
Alba zat niet bij de 3 podiumplaatsen maar we zijn erg trots op de selectie (dat is al erg bijzonder aangezien in Duitsland bijna altijd de vrouw van een bekende Duitse keurmeester met haar Lagotto een plaatsing krijgt, 2 waterhonden in de selectie gebeurd niet snel).
Na wat gegeten te hebben bij een fast food keten, snel naar het hotel en slapen!
Nuphar's Barbets 