Van 11 tot en met 14 oktober was dit jaar de European Dog Show in Warschau (Polen). De Barbets werden op 11 oktober gekeurd, en op 12 oktober was er een CAC show ter ere van het 80-jarig bestaan van de Poolse Kennel Club.

Er zijn in Polen inmiddels best wat Barbets en via websites en Facebook zien we regelmatig foto’s van honden die me in type goed bevallen. Foto’s zeggen natuurlijk niet alles en de communicatie is ook niet altijd makkelijk via Facebook. We zien maar weinig Poolse exposanten op andere shows. We hoopten dan ook dat er in Warschau veel Poolse Barbets zouden inschrijven, waarbij we natuurlijk vooral interesse hebben in reuen.
Daarom besloten we Alba en Cait in te schrijven.

We zijn in 2 dagen naar Warschau gereisd, zodat we geen haast hoefden te hebben.
Op 11 oktober was de EDS, gekeurd door mevrouw C. Molinari (P). Er waren helaas maar 8 Barbets ingeschreven, waarvan we er 1 nog niet kenden. Helaas kwam precies die reu niet opdagen, jammer!
Wat wel heel leuk was, was dat het teefje waar Cait tegen moest lopen in de Kampioensklasse, een hondje is wat ik erg mooi vind. Heel leuk om haar in het echt te zien en haar eigenaren te ontmoeten.

Het was een heel goed georganiseerde show, grote ringen, veel ruimte in de hallen, alles was netjes en schoon en de mensen heel erg vriendelijk.

De Barbets waren als eerste ras aan de beurt. Nadat de reuen waren gekeurd, was het direct Cait’s beurt. Ze won haar klasse, waarmee ze ook het CAC, CACIB en de titel European Winner ’18 won. Hiermee is ze ook Pools Kampioen geworden!
Alba stond alleen, won haar klasse ook met een Uitmuntend en werd Beste Veteraan, European Veteran Winner ’18 en Pools Veteranen Kampioen.
Voor Beste van het Ras stonden de Beste Jeugdhond, de CACIB winnaar van de reuen, de CACIB winnaar van de teven en de Beste Veteraan in de ring. Na een paar rondes en nog eens individueel op en neer, ging de keurmeester uitgebreid met de ringmeester in discussie over hoe de bordjes met titels moesten staan. Wij stonden daar maar, aan de ene kant werd ik daar nerveus van en aan de andere kant was ik er wel klaar mee, toen ze dan eindelijk nog eens ging kijken. En ze wees Cait aan als BOB!
Mr. Bond van Anette Bak uit Denemarken werd BOS.

Uiteraard hebben we foto’s laten maken bij de studio van Kynoweb.

Nadat we de diploma’s hadden opgehaald in de ring, zijn we verhuisd naar de erering. Het hallencomplex was groot, naar de erering lopen duurde zo’n 15 minuten!
De erering was ook van flink formaat. De voorringen waren super geregeld: er stond zelfs wat te eten en drinken. Het was ook best warm weer voor oktober, dus vooral de watertanks was fijn.

Alba en Wouter werden nauwelijks bekeken door de keurmeester van de Veteranen, maar Alba showde goed.
Mevrouw Molinari keurde de rasgroep. In de voorring hield ze de honden gelukkig niet te lang in stand, maar keurde vlot alle BOB’s waarna we konden relaxen tot we aan de beurt waren.

Ik zag al snel dat het een zware groep was, dat is het meestal wel maar bijna alle handlers waren bekende gezichten die vaker op grote shows op de podia eindigen met hun honden.
Vlak voor we de ring in mochten, heb ik Cait nog even opgepept door even te spelen. Ze was dan ook helemaal klaar om te gaan en ze liep geweldig en stond als een huis. Ik was dan ook heel trots dat de keurmeester nog heel duidelijk naar haar keek en ook serieus overwoog voor de selectie.

Ron Baltus, samenwerkend fotograaf met Kynoweb, heeft onwijs mooie foto’s van Cait gemaakt.

Na een lange dag terug naar het hotel en voorbereiden op de Jubileumshow de dag erop.
De keuring begon om 9 uur al. De 6 ingeschreven Barbets werden gekeurd door mevrouw T. Urek (SL). Zij nam de tijd en heeft veel aandacht besteed aan alle honden. Uiteindelijk stonden we met dezelfde line-up voor BOB als de dag ervoor – weer werd Cait BOB en Mr. Bond BOS.

De erering voor de Jubileumshow was in dezelfde hal dus de verhuizing was die dag wat minder groot. Voor het regelen van de kampioenstitels die de meiden de dag ervoor hadden gehaald, moest ik echter weer helemaal naar de andere kant van het complex. De vriendelijke dames van het secretariaat regelden alles ter plekke: de kampioens-certificaten werden direct geprint!

Zowel Alba als Cait hebben zich prima laten zien in de erering, maar we waren blij toen we klaar waren want we waren allemaal best moe inmiddels.

Op zaterdag hebben we nog de stad bekeken en lekkere traditioneel Poolse gerechten gegeten. Zondag zijn we weer naar huis gereden, terugkijkend op een supershow met gezellige mensen – oude vrienden weer gezien en nieuwe vrienden gemaakt.