… is zoals elke zondag zalm. Graat of kop, morgen is het graat. Ik heb even in het foto-archief gegraven: op 16 mei kreeg Alba voor het eerst in haar leven een stukje zalmgraat! 
Zo zag dat er toen uit, tegenwoordig zijn de stukken graat wat groter: 
Archief | oktober 2009
Een hondenleven?
Zouden ze dit nou een hondenleven noemen? De xe9xe9n vind een hondenleven iets negatiefs: een slecht leven, de ander juist postief: een goed of een lui leven. Ik ga voor Alba uit van het laatste, het ontbreekt haar aan weinig! Ze wordt regelmatig uitgelaten, mag ook regelmatig lekker los rennen, we zorgen voor vriendjes om mee te spelen, we nemen haar vaak mee naar verschillende plekken, ze krijgt goed te eten, speeltjes en knaagdingetjes liggen hier in huis op een grote berg. En als je dan moe bent van het rennen, spelen of eten zijn er verschillende plekken in huis waar ze mag liggen, inclusief de bank. Maar waar ligt ze het liefst? Daar waar wij zijn, en dan liefst zxf3:
Dit is Alba’s favoriete slaaphouding, die ook direct aangeeft dat ze helemaal op haar gemak is ergens. Wij noemen dit ‘de Kikker’ :-D. Het mooie is dat haar moeder ook graag zo slaapt, wxe9xe9r een familie trekje!
Coursing!
Op zaterdag 3 oktober was ik (Anne) mee met Nicole en Debby om Nicoles honden voor te brengen op de clubmatch van de Ridgebacks. Omdat Wouter ’s ochtends moest werken, ging Alba ook mee. We waren er mooi op tijd om voor alle honden een mooi plekje te zoeken. De 3 dames van Nicole waren erg braaf in de ring en hebben allemaal mooie resultaten behaald.
Nadat het grootste deel van de keuringen waren geweest, konden de honden deelnemen aan een coursing-demo. De club heeft zelf een coursingbaan en had die uitgezet op een grasveldje naast de hal. Eigenlijk is het vrij simpel: op de grond wordt een parcours uitgezet van draad waarover de ‘lure’ ofwel ‘haas’ geleid wordt op een hoog tempo.
Ondanks dat Alba toch echt geen Ridgeback is, mocht ze ook een rondje! Eerst heb ik even met haar gekeken toen een andere hond rondging, ik had geen idee of ze het wel leuk zo vinden en zou snappen aangezien het ras natuurlijk ‘gemaakt’ is voor hele andere dingen. Maar Alba stond te joelen onder aan de riem dus we gingen ervoor! Gelukkig was Wouter inmiddels gearriveerd en mocht hij Debby’s camera lenen om foto’s te maken.
De start (nadat ze zo’n beetje de hand van de starter eraf gedraaid had):
Hangen in de bocht (ze ging zo hard dat ze bijna onderuit ging!)
Gauw weer achter de lure aan:
Laatste bochtje (dat oranje wat je ziet is het afscheidings-hek):
Ja, gevangen!! Helaas voor Alba bestaat de lure uit wat strippen plastic… niet erg spannend om te vangen maar wxe9l leuk om heel hard achter aan te rennen.
Als er weer eens een coursing-dag georganiseerd wordt, willen we zeker weer komen met Alba. Ze vond het geweldig om te doen en ze zal dan niet zo snel zijn als een Ridgeback maar voor een vliegend tapijtje deed ze het erg goed ;-).
Nuphar's Barbets 