Geschiedenis

De Barbet (Franse uitspraak: Barbé) is een heel oud ras en net als met zoveel oude rassen is het niet helemaal duidelijk hoe het is ontstaan. Er wordt gezegd dat het ras al heel lang bekend was, maar het ras kreeg zijn naam in de 16e eeuw.
Er zijn verschillende schilderijen en tekeningen uit die tijd waarop honden staan die veel gelijkenis vertonen met de Barbet.

De Barbet is altijd gebruikt als een jachthond, getraind om aangeschoten vogels en wild binnen te brengen. Maar de Barbet wordt ook genoemd als herdershond en waakhond. Dit is op zich niet verrassend als je weet dat de Barbet echt een hond van het volk was: die hadden niet genoeg geld of voedsel om voor elke taak een andere hond te hebben.

Veel hedendaagse rassen schijnen af te stammen van de Barbet. De Poedel is hiervan de bekendste maar ook van verschillende herdershonden en zelfs Griffons wordt gezegd dat ze (deels) ontstaan zijn uit de Barbet.

Tijdens de 19e eeuw was het ras zeer zeldzaam, sommigen beweren zelfs uitgestorven. In zijn recente geschiedenis is het rasterug gefokt waarbij gebruik is gemaakt van verschillende rassen en honden van onbekende afkomst.
Tegenwoordig mag de Barbet zich verheugen op een groeiende groep toegewijde fokkers en eigenaren die het ras hopelijk in de toekomst in rustigere vaarwateren zullen brengen.

Het ras is relatief gezond. De meeste Barbets leven een lang (10+ jaar) en gezond leven zonder de dierenarts vaak te zien. Gezondheidsproblemen waar ouderdieren voor getest worden zijn heupdysplasie en oogproblemen (entropion, cataract, PRA en distichiasis zijn de belangrijkste aandoeningen waarnaar gekeken wordt).
Tegenwoordig hebben we de opties om brede DNA testen te laten uitvoeren, waarbij voor een heleboel simpel verervende aandoeningen gekeken kan worden of de hond vrij, drager of lijder is. Van niet al deze aandoeningen staat überhaupt vast dat de test voor ons ras van toepassing is.
De Nederlandse Barbetclub verplicht dat Nederlandse fokdieren van clubfokkers een MyDogDNA of Embark-profiel hebben.
Epilepsie komt soms voor in het ras. Deze neurologische aandoening is soort-gebonden en kan (en komt) in praktisch elk ras, en bij rasloze honden, voor. In Finland wordt momenteel onderzoek gedaan wat ons hopelijk zal helpen om deze verschrikkelijke aandoening te voorkomen. Aangezien het een polygenetische aandoening betreft, is dit helaas nog verre toekomst-muziek. 

Er is heel veel geschreven over het ras en de herkomst. Hoewel wij de geschiedenis belangrijk vinden gaan we niet proberen om onze eigen versie op papier te zetten.
In ons achterhoofd houdende hoe het ras zich ontwikkelt heeft en wat zijn originele functie was, geven wij er de voorkeur aan om ons te concentreren op de huidige populatie en hoe wij kunnen bijdragen aan het stabiliseren van het ras.

Karakter

Het karakter is dat van een echte gezinshond, de Barbet is een heel sociale hond die erg aan zijn eigenaren gehecht is.
Bij het opvoeden van een Barbet is het belangrijk om consequent te zijn maar zeker niet te streng.
Een Barbet is gevoelig en zal het niet snel vergeten als je hem te hard aanpakt. De Barbet is een ras wat veel tijd nodig heeft voor ze ook mentaal volwassen zijn, zo’n 3 jaar. De meeste Barbets blijven hun hele leven speels. Over het algemeen zijn het geen waakse honden en slaan ze niet vaak aan.

Het is een makkelijk te trainen ras wat graag iets actiefs doet. Welke hondensport je ook kiest, je Barbet zal het leuk vinden om het met je te doen!
Een Barbet heeft wel zo zijn/haar eigen mening en zal alleen mét je werken. Verwacht niet dat hij alles wat je van hem vraagt klakkeloos uitvoert en probeer ééntonige oefeningen te voorkomen.
Er zijn veel hondensporten die ons aanspreken. Showen is onze grootste hobby maar we hebben al veel verschillende takken van sport gedaan (of doen), zoals Flyball, Balans&Coordinatie, Speuren, etc. 

Hoewel elk individu natuurlijk anders is, presteert een Barbet over het algemeen niet goed als hij onder druk wordt gezet. Wij zijn van mening dat de Barbet niet automatisch de beste keuze is als je een hond zoekt om op hoog (wedstrijd)niveau mee te sporten. Ze hebben talent voor diverse sporten maar hun temperament is niet echt geschikt voor de hard-core wedstrijd-mentaliteit.

 

Barbets zijn actieve honden die een redelijke hoeveelheid lichaamsbeweging nodig hebben. Eens per dag een fijne wandeling waar de hond ook los kan rennen, wordt zeer gewaardeerd.
Zolang de dagelijkse routine ze voldoende lichaamsbeweging geeft, hoor je een Barbet echter niet klagen als er af en toe eens geen grote wandeling in zit. Als ze voldoende energie kwijt kunnen tijdens wandelingen, zijn Barbets binnenhuis rustig.

De meeste Barbets zijn heel open en sociaal naar mens en dier maar ze weten heel goed bij wie ze horen. Ze zijn erg loyaal aan hun gezin. Binnen hun kringetje zijn ze niet éénkennig en zijn ze (zeker éénmaal volwassen) ook gehoorzaam aan de kinderen binnen hun gezin.
Ze zijn graag bij ‘hun mensen’ in de buurt en worden graag betrokken bij alles wat er in en om huis gebeurd.
Uiteraard kan ze geleerd worden om alleen thuis te blijven, maar hun mensgerichtheid maakt ook dat het geen ras is voor mensen die veel van huis zijn.

Wij zijn dol op het blije en zonnige karakter van het ras. 

De vacht

Één van de redenen dat de Barbet meer en meer bekendheid geniet is zijn vacht. Sommige mensen noemen die hypo-allergeen. Deze term komt van de commerciële Doodle marketing strategie, waarbij gedaan wordt alsof dat de enige hond (of, zoals ze zelf volhouden, ras) is die niet verhaard en die geschikt is allergische mensen.
Dat het vachttype van de Barbet voor veel allergische mensen geen problemen oplevert is waar, maar er bestaat geen hypo-allergene vacht en we willen deze (foutieve en misleidende) term dan ook niet gebruiken.

De reden dat de vacht van de Barbet, en een boel andere rassen waaronder de Waterhonden, vaak geen reactie geeft bij allergische mensen is omdat ze niet verharen zoals ‘normale’ honden.
Ze verliezen wel ondervacht maar deze, en alle huidschilfers, blijven in de vacht hangen.
Hieruit kun je automatisch concluderen dat de vacht wel heel regelmatige verzorging nodig heeft. De meeste allergische mensen kunnen hun eigen Barbet borstelen, maar niet iedereen kan dit doen zonder allergische reactie.
Als er geen ander familielid is die de hond kan borstelen, is het slim om iemand ervoor te betalen. Meer informatie hierover staat op de pagina Verzorging.