Archief | mei 2012

GEBOREN!

Ze zijn geboren! Na een lange aanlooptijd waarbij Alba gisteren begon met hijgen en puffen was er om 18.55u de eerste perswee en om 19.04u de eerste pup. Geboren in Alba’s favoriete ligplek, haar Biabed. Daarna in flink tempo door naar nummertje 8!

19.04u, pup 1, bruine teef, 196 gram, kopligging, LICHTROZE
19.50u, pup 2, bruine teef, 180 gram, kopligging (?), GEEL
20.17u, pup 3, bruine teef, 206 gram, stuitligging, PAARS
20.44u, pup 4, bruine teef met Irish markings, 204 gram, stuitligging, ROOD
21.07u, pup 5, zwarte reu, 218 gram, stuitligging, GROEN
21.23u, pup 6, zwarte reu, 148 gram, kopligging, DONKERBLAUW
21.40u, pup 7, zwarte teef, 196 gram, geen idee van ligging, ORANJE
22.14u, pup 8, zwarte reu, 232 gram, kopligging, LICHTBLAUW

Alba heeft het geweldig gedaan en is heel attent. Nog wat onhandig maar al echt een moedertje. We zijn zo ongelovelijk trots op ons meisje!

Mijn honden-mentor, Elly Weijenborg-Weggemans, heeft ons vanaf pupje 3 bijgestaan. Voor mijn gemoedsrust heel erg fijn!

Morgen foto’s, voor nu eerst even lekker rust in de tent en genieten van de puppengeluidjes.

De Werpvilla

Gisteren hebben we de werpkist opgehaald die we mogen lenen van Cor en Jannie van Rottweiler-kennel ‘Van Zopian‘.
Het is een prachtige, grote kist waarin Alba alle ruimte heeft. Het is meer een werpvilla!

Alba heeft de kist gisteravond heel uitgebreid besnuffeld. Zo af en toe loopt ze er even doorheen. Maar ze vind lekker in de tuin genieten van het mooie weer (en de iets lagere temperatuur) belangrijker momenteel.

Voor nu hebben we haar kussen erin gelegd, maar alles staat klaar voor als ze gaat bevallen. Naast de kist staan de doosjes met alles wat we maar nodig kunnen hebben voor moeder en pups. Net buiten beeld staan alle handdoeken, celstof onderleggers, etc.

Het gaat waarschijnlijk nog wel een paar dagen duren (vandaag is dag 59 geteld vanaf de 1e dekking), maar wij zijn in elk geval voorbereid :).

Beweging

Wauw… Ik heb zojuist voor het eerst 1 van de puppies gevoeld in Alba’s buik!

Ze lag naast de bank, zoals zo vaak, en ik had mijn hand op haar buik, in de flank. Ineens voelde ik een beweging die heel duidelijk anders was dan een rommelende darm. Iets ronds en hards wat onder mijn hand langs ging.
Daarna kon ik ook een pup voelen liggen, net achter/onder haar achterste rib.

Heel erg bijzonder! Wouter heeft de pup ook kunnen voelen liggen maar Alba vond dat we genoeg aan haar buik hadden gezeten.

3 kilo

Vanmorgen hebben we Alba gewogen, bij de dierenwinkel waar we haar aan het begin van de dracht ook gewogen hebben. Onze eigen weegschaal is zo’n ouderwets ding met een wijzertje dus niet erg precies. Om te kunnen vergelijken moet je natuurlijk wel elke keer dezelfde weegschaal gebruiken, dus vandaag weer even langs de winkel.

Alba vind het daar altijd erg leuk en wil graag naar de konijntjes kijken. Dat mag, maar rustig en dat valt soms niet mee.

Op de weegschaal zitten vind Alba ook prima, want dat levert een koekje op. Ze is 3 kilo aangekomen!

Dat lijkt ons een prima getal voor deze tijd van de dracht.
Uitgaande van 8 pups zoals de echo ongeveer aangaf, met een geboortegewicht van 300 gram (wat aan de flinke kant zou zijn), zou ze aan het eind van de dracht zo’n 2,4 kilo pups meedragen. Het vruchtwater en de placenta’s wegen ongeveer hetzelfde als een pup, zeggen ‘de boekjes’. Dan zou ze in totaal 5 tot 6 kilo aan moeten komen in de totale dracht.

Dan zouden we nu op de helft zitten. In de laatste 1/3e van de dracht vindt nog 2/3e van de groei van de pups plaats, nog 2 weken van groei te gaan.

Week 8

Alba heeft de 7e week weer doorstaan en vanaf vandaag begint de 8e week van de dracht.
Haar buik lijkt iets minder hard te  groeien, maar dat komt waarschijnlijk doordat de pups van plaats veranderd zijn in de buik. Alba heeft 1 avond wat last van haar buik gehad, waarschijnlijk door de stoelendans daarbinnen. Al die pups nemen plaats in beslag: de darmen, blaas en andere organen moeten maar even inschikken.

Gelukkig is ze voor de rest vrolijk en eet ze redelijk goed. Wandelen gaat soms wat moeizaam, meestal gaat ze enthousiast van start maar als de energie even op is blijft ze stilstaan. En dan is het net een ezel: geen beweging in te krijgen. Dan staat ze wat wazig voor zich uit te staren, misschien bewegen de pups dan wel? We doen het rustig aan en zo houdt ze de wandelingen goed vol.

Vandaag was er een puppy-party gaande denk ik: arme Alba lag te steunen en kreunen, ze lag op haar zij te strekken en boos met ‘r staart te slaan.  Na een wandelingetje door de wijk was alles weer rustig.
We komen een beetje in het stadium dat we het zielig beginnen te vinden, hoewel ze echt (nog) niet tonnetje rond is.

Nog 2 weken te gaan!

Week 7 gaat in

De tijd vliegt, het is alweer 6 weken geleden dat Alba voor het eerst gedekt is!
Week 7 breekt aan. Een week waarin de ontwikkeling doorgaat en volgens ‘de boekjes’ zou je vanaf nu op een röntgenfoto de pups kunnen zien en tellen.

Persoonlijk zie ik absoluut niet in waarom je een röntgenfoto zou laten maken, tenzij er een medische indicatie is. Röntgenstraling is zo af en toe nodig en bijzonder nuttig, maar het blijft iets waar je een lichaam niet ‘voor de lol’ aan blootstelt. Bij een klein nest kan het nuttig zijn, om de grootte van de pups te bepalen: als de pups erg groot zijn, is de kans dat een keizersnede nodig is aanwezig. Bij rassen waar bevallingen niet altijd makkelijk gaan, kan het ook nuttig zijn om bij een heel groot nest een foto te maken.
Maar aangezien de Barbet over het algemeen niet moeilijk bevalt en Alba’s nest niet klein maar ook niet absurd groot gaat zijn, zie ik geen reden om röntgenfoto’s te laten maken. Hopelijk gaat die reden er ook niet komen.

Alba’s flanken waren al aardig opgevuld maar sinds vandaag valt het ons op dat die weer iets in lijken te vallen, doordat de buik gaat hangen. De pupjes groeien flink, in deze laatste 3 weken vind bijna alle groei plaats.

Hier een paar foto’s van een slenter-wandelingetje van vanmiddag:

Handwerken

Jaja, nooit gedacht maar ik ben aan het handwerken. Voor de pupjes natuurlijk! Mijn collega heeft me geleerd hoe ik moet haken dus ik ben een voorraadje puppybandjes aan het maken voor de eerste weken.
Gelukkig ben ik erachter dat heel veel mensen niet kunnen haken, ik voelde me al vrij dom. Maar het is gelukkig niet moeilijk en hoewel ik er niet erg snel in ben, is het wel leuk om te doen. Weer een vaardigheid erbij :-).

Voor na de eerste weken hebben we hele kleine halsbandjes, maar die vind ik toch wat groot en breed voor de eerste weken. Daarom wollen bandjes. Dan zijn de pups allemaal individueel goed herkenbaar. Nou denk ik dat wij de pupjes wel uit elkaar kunnen houden maar op de foto’s en de puppy-webcam maken de gekleurde bandjes het makkelijker voor iedereen.

Ik heb geprobeerd om de kleurtjes zoveel mogelijk te laten overeenkomen met de bandjes.

Klachten over de catering

Het wordt steeds duidelijker dat Alba drachtig is. Haar taille is inmiddels niet meer zichtbaar, hoewel je met haar vacht nog niet haar buik echt ziet als ze staat. Ze draagt de pups ook hoog, het buikje is al flink dikker te worden maar nog altijd mooi strak. De tepels worden wat groter en de melklijsten ontwikkelen al wat maar ook die hangen nog niet. Haar ribben zijn wel duidelijk uitgezet, om de pups maar te kunnen herbergen.
Om te zien is ze nu vergelijkbaar met de gemiddelde vette 3-keer-per-dag-naar-de-hoek Labrador die iedereen wel kent.

Ze kreunt en steunt als ze gaat liggen, vooral als ze zich omdraait.  Het is duidelijk dat de pups al flink wat plek innemen daarbinnen! Afgelopen weekend heeft ze een middagje wat last van haar buik gehad, hoogstwaarschijnlijk doordat de baarmoeder zich re-positioneerde. Dat is vrij vroeg in de 6e week dus al gebeurd, maar dat is ook wel logisch met een vrij groot aantal pupjes in de baarmoederhoorns.

Eten gaat heel goed, ze krijgt momenteel 3 keer op een dag eten om het wat te verdelen. Ze heeft wel klachten over de catering: te weinig en niet vaak genoeg ;-).
Vandaag heb ik pompoen-blokjes gekocht, in de laatste weken van de dracht is het verstandig wat extra koolhydraten (die normaal gezien juist bijna niet in haar rauwe dieet zitten) voeren. Aangezien ik liever geen rijst, pasta of brood wil voeren, kies ik voor pompoen. Alba eet bijna niets aan groente, die snapt echt niet wat een carnivoor met een wortel moet, maar op Barfplaats is me verzekerd dat íédere hond pompoen lust. We zullen het zien!
Op het eind van de dracht gaan we ook de hoeveelheid vleesbot verminderen, deels om de darmen te ontlasten maar ook omdat je dan iets minder calcium moet voeren. Tijdens de bevalling en erna natuurlijk wel weer heel veel, dan moet ze melk maken, dus op het boodschappenlijstje staan al geitenmelk (liefst rauw) en vanille-roomijs. Rauwe honing gaan we ook inslaan, heel goed om energie te leveren.

Zoals de meeste zwangere dames, moet ze ook al vaker plassen. Nog even en we moeten een draaideur óf een butler aanschaffen!

Tijdens het wandelen moeten we ons tempo wat aanpassen, en in plaats van een flinke wandeling heeft Alba liever een paar kortere wandelingen. Ze geeft zelf heel goed aan wanneer het wel genoeg is, dan komt ze naast ons lopen. Ze slaapt heel diep en droomt ook meer dan anders voor mijn gevoel.

Kortom, veel veranderingen en het is vooral heel erg mooi om te zien.

Week 6

Alba is alweer begonnen aan week 6 van de dracht, time flies!

In deze week beginnen de pups aan de echte groei en zal de dracht ook steeds duidelijker te zien zijn. De baarmoederhoorns vullen zodanig dat ze in de buikholte een andere positie moeten aannemen, daar kan Alba zich een paar dagen wat minder prettig door voelen.

De embryo’s groeien tot zo’n 45 mm en wegen ongeveer 6 gram.

Ter illustratie weer een plaatje van internet, een honden-embryo op 39 dagen: