Een paar standfoto’s van Alba op 2 jaar en bijna 9 maanden oud.
Er zaten eendjes in de sloot, dat krijgt altijd wel aandacht ;–).
Alba tijdens de wandeling.
Archief | november 2011
Happy Birthday Ooli!
De reu die hopelijk de vader van Alba’s pupjes wordt, Ooli, is vandaag jarig. Hij en zijn 11 andere broers en zussen worden vandaag 3 jaar! Wij hopen dat ze vandaag extra verwend worden.
Een foto van Ooli en zijn broers en zussen in het nest:
En Ooli als pupje, wat een schatje!
HAPPY BIRTHDAY OOLI!
Raspromotie
Afgelopen weekend was de Amsterdam Winner show in de RAI. Het is de grootste hondenshow van Nederland en omdat er titels te winnen zijn, toch ook wel de meest bijzondere.
Dit jaar hadden we net als meestal weer een keurmeester die hoogstwaarschijnlijk nog nooit eerder een Barbet gezien heeft. Uit één of ander Oost-Europees dit keer. Ik vond het nogal veel geld voor iemands mening waar ik toch vrij weinig waarde aan hecht dus net als vorig jaar hebben wij overgeslagen.
Het bleek een meneer te zijn die de tijd nam voor de keuring en ook een redelijk uitgebreid verslag schreef, dus wat dat betreft viel hij niet tegen. Gelukkig voor de honden die wel ingeschreven hadden.
Er is altijd een ‘hondendorp’ waar rasverenigingen een stand kunnen huren om informatie te verstrekken over het ras. Ook dit jaar was de Barbetclub weer van plan om te gaan. Wij praten graag over ons ras, over alle kanten ervan, dus we hebben dit jaar beide dagen meegeholpen in de stand.
We hadden een hele goede plek: het eerste wat de bezoekers zagen als ze binnenkwamen was een ren met een paar Barbets erin en onze stand!
Ondanks dat de Barbets op zondag gekeurd werden hebben we beide dagen een goede aanloop gehad bij de stand. Mensen die het ras helemaal niet kenden, mensen die het ras van naam kenden, mensen die speciaal voor het ras kwamen vragen: we hebben ze allemaal langs zien komen.
Beide dagen hadden we meerdere honden in de ren, zowel teefjes als een reu en ook verschillende (vacht)types en grootte zodat iedereen de verschillen die er zijn binnen het ras kon zien.
We hadden de ren zo neergezet dat de honden ook even buiten handbereik van de bezoekers konden liggen om rust te nemen.
Alba vind aandacht prachtig dus die heeft genoten van 2 dagen flirten met de bezoekers en alle aaien en knuffels.
Wij vonden het leuk om samen met Jan, Marga, Corrie, Lenie en anderen alle vragen te beantwoorden en zo eerlijk mogelijke informatie te geven over alle ‘voors’ en ‘tegens’ van het ras. Wie weet komen er weer een paar Barbet-eigenaren bij naar aanleiding van deze eerste kennismaking met het ras.
Mistig bos
Hoewel gisteren buiten het bos de zon scheen, hing er in het bos nog een flinke mist. Na wat twijfelen had ik mijn fototoestel uiteindelijk maar thuisgelaten, maar het was zó mooi in het bos en rondom de bosvijver dat ik daar wel spijt van had!
Gelukkig heb ik dan de camera op m’n telefoon.
Bij de vijver kijkt Alba altijd graag naar de eendjes. Ze weet dat ze er niet achteraan mag, maar zeker als ze in de buurt zwemmen vind ze ze razend interessant. Toen we gisteren veel geflapper hoorden wat toch echt anders klonk, moest ze wel heel ingespannen staren!
Het bleek een aalscholver te zijn die op het paaltje (waar een bordje ‘verboden te vissen’ ophangt) ging zitten drogen. Als je heel goed kijkt, zie je een zwart stipje op een paaltje… dat is de aalscholver. Binnenkort hoop ik ‘m te zien als ik m’n goede camera bij me heb, het is een schitterende vogel.
Klein wereldje
Hoewel gisteren de mist wat minder leek, is het de hele week al een kleine wereld. Dikke mist, veel files en veel geklaag. Voor het verkeer is het misschien lastig, tijdens het wandelen heeft het wel iets sprookjesachtigs!
Gorilla in the Mist, oh nee: Alba in the Mist! Een wandeling op een normaal gezien open zandverstuiving is wel bijzonder met dikke mist.
Voetjes van de vloer! Ondanks alle lekkere luchtjes, houdt Alba ons altijd heel goed in de gaten. Als ze eens wat ver weg gaat, is roepen meestal voldoende om haar héél hard terug te laten rennen.
Toch nog even de neus achterna!
Voor iedereen die zich nog afvroeg waar de rasnaam Barbet vandaan komt. Barbe is het Franse woord voor baard. De baard lijkt me duidelijk aanwezig bij Alba.
Interessant artikeltje
Op een Facebook pagina kwam laatst een interessant artikel langs. Het gaat over het ‘vermenselijken’ van honden.
Nou denk ik dat ieder hondenmens als eerste roept ‘een hond is een hond, geen mens!’ en daar is dan ook wel bijna iedereen het mee eens.
Alba is voor ons absoluut een hond, ze heeft een echt hondenleven ;-). Maar in principe is het al vermenselijken als je zegt ‘ze is jaloers’ of ‘ze is bang’. En ik denk dat iedere honden-eigenaar om het hardst zal roepen dat zijn/haar hond toch echt wel die emoties heeft.
Klik hier voor het artikel en lees hoe een wetenschapper erover denkt.
Vermenselijken in de zin van kleertjes aantrekken (tenzij functioneel, maar dus geen bruidsjurkjes ed), de hond in een baby-bedje laten slapen, mensen-eten laten eten en meer van dat soort ellende, vinden wij ook geen goed plan.
Maar een beetje vermenselijken is dus heel gewoon!
Herfst
Rollen is een grote hobby van Alba, gelukkig voor ons niet in vieze dingen zoals blubber of (eenden)poep maar wel in gras, zand of dorre blaadjes.
Na heerlijk gerend en gespeeld te hebben met een andere hond, moest ze even lekker rollen ter ontspanning en afkoeling. Het eindresultaat mag er wezen, toch?
Voor degenen die hierbij vooral denken ‘hoe krijg je die hond weer schoon’: even schudden doet het meeste werk, de rest valt er op een paar blaadjes na tijdens de rest van de wandeling wel uit. Tegen de tijd dat we thuis zijn, zijn het nog maar een paar blaadjes die we er zelf uit moeten halen. Overigens zou het ons ook niet uitmaken als dat niet zo was: als Alba maar lol heeft!
FCI Champion of Champions Show in Brussel
Zaterdag 12 november werd de Champion of Champions Show gehouden in Brussel. Om hier aan deel te mogen nemen, moesten de honden een kwalificatie hebben gewonnen of Internationaal Kampioen zijn.
Alba heeft 2 van de 4 kwalificaties behaald die er te winnen waren in 2010/2011.
De regels van deze show zijn anders dan van gewone shows: de honden worden individueel beoordeeld door 2 keurmeesters die een score geven. Van alle inschrijvingen mogen de 64 beste honden door naar de 2e ronde. De kans om bij die 64 te zitten is natuurlijk heel klein, maar we vonden het toch wel erg leuk om naar deze show te gaan.
Dus heel vroeg van huis gegaan en op weg naar Brussel. Daar aangekomen, bleken de ruimtes waar je je spullen neer kon zetten heel erg klein en krap. Ook de ringen waren niet al te groot. Erg jammer, we hadden van zo’n show toch wel verwacht dat het goed georganiseerd en ruim zou zijn.
Toen bleek ook nog eens dat de honden niet 1 voor 1 de ring in gingen maar in groepjes van 8 gekeurd zouden worden. Dus 8 honden in die kleine ring en dan ook nog eens 2 keurmeesters tegelijk aan het keuren…
In mijn ogen volledige onnodig om de honden in groepen te laten keuren, 1 voor 1 laten keuren door de beide keurmeesters had net zoveel tijd gekost maar had veel meer eer gegeven aan de honden die niet zomaar daar staan!
Alba was heel enthousiast en wilde maar wat graag de ring in, we waren als tweede groepje aan de beurt. Ondanks dat we weinig ruimte hadden, heeft ze zich heel erg goed laten zien.
Er was 1 andere Barbet ingeschreven, Clos (Batterikullen’s Come to the Cabaret) van Anette Bak-Frederiksen. Hier de twee rasvertegenwoordigers samen in de ring:
Alba bij keurmeester 1, dhr. Bo Skalin uit Finland. De ander was dhr. Karl Reisinger uit Oostenrijk.
Katrien was zo lief een filmpje van ons te maken in de ring! Altijd heel goed om jezelf terug te zien, te zien wat je fout deed of anders had kunnen doen. Maar vooral heel erg leuk om te zien hoe Alba haar best doet.
Hoewel de scores die de keurmeesters aan de honden hebben gegeven, niet bekend gemaakt werden, kon ik bij 1 van de keurmeesters zien wat hij opschreef toen ik buiten de ring de andere groepjes stond te bekijken. Wat me opviel was dat hij steeds hogere punten leek te gaan geven. Ook raakten de beide keurmeesters beter op elkaar ingespeeld en kregen de honden meer ruimte om zich te presenteren. Als je dus vroeg aan de beurt was, had je dus wel een beetje pech.
Uit FCI Groep 8 mochten maar 5 honden door. Helaas geen van beide Barbets maar dat hadden we ook niet verwacht. We zijn toch erg trots op Alba, al was het maar omdat ze zo duidelijk plezier heeft in het showen.
Alba met haar enorme rozet voor het Atomium:
Waterapport en Treibbal
Een waterhond moet natuurlijk goed kunnen apporteren. Op land doen we regelmatig apport-spelletjes met Alba, dat vind ze leuk en kan ze ook goed. Zwemmen kan ze ook goed, maar we hebben haar wel aangeleerd dat ze niet altijd maar het water in mag. Anders zou bijna elke wandeling uitdraaien op een zwempartij en hoe leuk dat ook is, praktisch is anders.
Alba is gek op water en meestal gaat ze wel even natte voeten halen, dat vinden we geen probleem (de meeste andere wandelaars kijken ons dan al aan alsof ze een monster is…). Echt zwemmen doet Alba dus braaf niet, daar moeten we echt toestemming voor geven.
Hier een filmpje waarin Alba waterapporten doet, met dank aan Marianne en Jeannette.
Alba en ik hebben inmiddels al 4 lessen Treibbal erop zitten, we vinden het beiden heel erg leuk en we maken goede vorderingen. ‘push’, het commando om tegen de bal te duwen, vind Alba het leukste. In het spel is het uiteindelijk de bedoeling dat de hond de ballen naar de handler toe duwt, die in het doel staat. Daar zijn we nu mee aan het oefenen. Ook is inmiddels het commando ‘wacht’ erbij gekomen, waarmee de hond stilgezet kan worden, bv. achter de ballen.
Wat stukjes film van een oefensessie tussendoor, na les 2.
Een reis
Afgelopen weekend zijn we op reis geweest! Op zaterdagochtend heel vroeg, eigenlijk voelde het gewoon nog als nacht, hebben we Alba en wat spullen in de auto geladen om naar Duinkerken te rijden voor de ferry naar Dover, Engeland.
We waren mooi op tijd daar, je moet natuurlijk zowiezo op tijd aanwezig zijn maar met een hond kost het nog wat meer tijd. Alles was in orde, we kregen een sticker voor in het raam waarop stond dat er een huisdier in de auto zat en we mochten door.
Tijdens de 2 uur durende overtocht mag de hond de auto niet uit maar gelukkig is Alba gewend om in de auto te wachten. Toen we weer naar de auto’s mochten, lag ze nog diep te slapen.
Vanaf de boot begonnen we aan de reis naar Annette. Toch even wennen aan het links rijden maar Wouter deed het heel goed! Gelukkig werd het ook droog onderweg, het zuid-Engelse landschap is prachtig. Onderweg zijn we nog even gestopt om Alba te laten plassen.
We konden Annettes huis in één keer vinden dankzij haar goede aanwijzingen. Ze hebben een schitterende bungalow op een flink stuk grond. Ideaal voor honden, ze hebben dan ook 7 Spinones en een Barbet.
Alba werd enthousiast besnuffeld en goedgekeurd, binnen 5 minuten was ze in de roedel opgenomen.
Na een kop thee kwamen Sue en Ooli aan. Ooli woont bij Sue, waar hij het prima naar zijn zin heeft. Hij was blij om alle andere honden te zien en alles en iedereen werd vol enthousiasme begroet. Al snel was de hele roedel, inclusief Alba, aan het rondrennen en spelen in de grote tuin. Geweldig gezicht!
Hoewel hij eigenlijk veel te leuk aan het spelen en rennen was, konden we Ooli toch even overhalen om stil te staan voor wat foto’s.
Wij zijn erg onder de indruk van Ooli, niet alleen zijn mooie bouw maar ook zijn lieve, vrolijke karakter.
Alba en Ooli samen:
Na al dat stil staan en zitten was het wel weer tijd voor lekker rennen en spelen!
Hier is Ooli aan het spelen met Ebene. Ooli is een echte Engelse Gentleman en liet de teddybeer uiteindelijk los voor Ebene. En zo hoort het natuurlijk ;-).
Met moeite konden we afscheid nemen van Ooli, wat een ontzettend leuke hond! Slim, lief, sociaal, mooi, gezond. Hij is gefokt in Engeland, uit 2 Franse ouders. Hij komt uit een nest van 12, allemaal gezonde, leuke en mooie Barbets.
Nu we hem in het echt gezien hebben zijn we er helemaal van overtuigd dat hij een bijzonder goede partner voor Alba is.
’s Avonds zijn we verwend met een echte Sunday Roast, het heerlijke lamsvlees was van een door Annette en Jimmy zelf opgefokt lam/schaap. Ook de groentes waren zelf gekweekt. Eigenlijk was er geen plek meer voor het toetje maar lemon curd pie en treacle tart behoren nu tot mijn favorieten.
Wendy en Julian, Ooli’s fokkers, waren aangeschoven voor het eten. Heerlijk een hele avond over honden en natuurlijk vooral over Barbets praten. Alle honden lagen heerlijk her en der om ons heen en kwamen zo nu en dan een knuffel halen.
Zondagochtend hebben we eerst een rondje met de honden over het terrein gelopen, Alba voelde zich zo goed thuis dat ze overal vooraan stond.
Hier Annette en Jimmy met de roedel, vooraan Alba.
Alba tussen de Spinones:
De prachtige Ebene, momenteel kort in vacht maar daardoor zie je des te beter wat een mooie hond het is. Ze lijkt heel erg veel op Alba, zo erg dat iedereen zich regelmatig vergiste als ze aan tafel een hoofd op je knie legde voor een aai.
Dori in volle gang!
Luna, de bejaarde maar nog heel kwieke Duitse Dog.
De grijze-roodstaart papegaai, veel bewonderd en bekeken door Alba ;-).
Een boswandeling is perfect als voorbereiding op een uitgebreid Full English Breakfast en als je vanuit huis zo het bos in kan wandelen is dat helemaal geweldig!
Na het heerlijke ontbijt was het tijd om de spullen weer in de auto te laden, afscheid te nemen van alle honden en Annette en Jimmy.
Het was een heel gezellig weekend en we zien er nu al naar uit om volgend jaar weer te komen, als Alba gedekt zal worden door Ooli.
Nuphar's Barbets 