Hoewel we al vrij snel allerlei signalen zagen bij Cait die zouden kunnen wijzen op dracht, hebben we afgelopen vrijdag een echo laten maken. Zeker omdat de kans op dracht lager is met KI, was dit het moment van de waarheid :). Een boel dingen zoals meer slapen, wat misselijk en wat opgezette tepels kunnen ook ‘gewoon’ schijndracht zijn, tenslotte.
Gelukkig zagen we direct vruchtblaasjes in beeld zodra het echo-apparaat op Cait’s buik werd gezet – yes, gelukt! En het wordt zelfs een vrij groot nest als alle vruchtjes zich goed ontwikkelen.
De zwarte ‘bolletjes’ zijn de vruchtjes. We hebben ook wat video, zie hieronder, waarin je zelfs een hartje kunt zien kloppen!
Rond 24 januari verwachten we dus pupjes van Cait en Beau – we kunnen niet wachten!
De dag na Zwolle zijn we naar Charleroi, België gereden. De Barbets werden gekeurd door een Franse rasspecialist, dhr Goubie, dus een mooie kans!
Er waren 3 Barbets ingeschreven, een volwassen reu, Cait en Alba.
Nadat de reu gekeurd was, mocht Cait aantreden. In België krijg je geen geschreven verslag, dus het is soms lastig om te weten wat de keurmeester van je hond vind behalve de kwalificatie. Deze keurmeester zei na het betasten en lopen maar 1 woord, maar dat zei genoeg: ‘Parfait!’ ofwel perfect.
Hij heeft Cait daarna nog opgemeten, ik denk vooral omdat er door de (inmiddels geloof ik opgeheven) Franse rasvereniging, bestaande uit personen die niet eens zelf iets met Barbets hebben!, gehamerd wordt op heel grote honden met vooral heel strakke krullen.
Na Cait werd Alba gekeurd. Alle 3 de honden hebben een Uitmuntend gekregen en dus liepen we met 3 honden voor het BOB. De keurmeester wees vrij resoluut Cait aan. Alba was de enige veteraan en dus Beste Veteraan van het Ras.
’s Middags mocht Alba als eerste de ring in. Er waren aardig wat Veteranen maar Alba werd geselecteerd! Nadat alle geselecteerde honden nog eens op en neer waren gelopen werd het spannend, zou ze ook geplaatst worden? Ja hoor: 2e van de dag!
De erering is gefilmd, dit zijn de Veteranen:
Daarna was het de beurt aan Cait in de groep. De groep werd gekeurd door dezelfde keurmeester, dus we hoopten op een selectie en misschien zelfs wel een plaatsing. Zo vaak heb je niet een groepskeurmeester die het ras écht kent.
Cait toonde zich zowel in de voorkeurring als de erering prima. Ze mocht de selectie in, dus ons doel was al bereikt maar de keurmeester vond haar écht ‘parfait’ en maakte haar zelfs groepswinnaar!!!
Filmpje van de groep:
Dat betekende dat Cait, op de dag af 22 maanden pas, terug mocht voor de Best In Show keuring. Ze was inmiddels best moe, dus in de verzamelring heb ik lekker even met haar gespeeld en geknuffeld. Toen we de ring in mochten, had ze wel weer wat energie verzameld.
De keurmeester, nogal een stevige meneer, kwam wel heel recht op haar af en pakte haar hoofd direct vast. Dat vond ze wel even spannend, maar ze herstelde snel. Ze werd niet geplaatst bij de beste 3 van de show maar dat hadden we ook zeker niet verwacht. We zijn heel erg trots op onze Muis!
… maar zoals wel vaker, komt Cait ermee weg. Ze weet dat ze niet echt mag ballen in huis, zoals ze in de tuin wel veel doet (balletje laten wegrollen, er weer op springen ed). Maar als je dan lief in je mandje met je bal speelt, kan niemand er toch niets van zeggen!
Nuphar's Barbets 