Archief | december 2018

5 weken drachtig

Cait is vandaag alweer 5 weken drachtig, de tijd gaat snel!
Vanmorgen hebben we haar gewogen bij de dierenwinkel in de buurt. Aan het begin van haar loopsheid woog ze 24 kilo (haar normale gewicht). Met de echo was ze wat afgevallen naar 22.6 kilo. Dat is tot nu toe zo bij alle nestjes, ik weet niet of andere fokkers dat ook hebben maar meestal vallen ze in die eerste periode wat af bij ons.
Nu, een week later, weegt ze 24,6. Dat is dus 2 kilo erbij en weer iets boven normaal.

Ze heeft duidelijk al een buik, nog maar een klein beetje taille en de onderbelijning is bijna recht. Wij zien ook dat ze al iets anders beweegt.

Inmiddels zijn bij de pupjes daarbinnen al ‘echte mini hondjes’ – de belangrijkste organen zijn aangelegd, ogen, zenuwbanen en ruggenmerg ook, tanden en nagels worden nu gemaakt.

De baarmoederhoorns zijn ‘uitgeklapt’ zodat de pups alle ruimte hebben om te gaan groeien. De hoeveelheid vruchtwater neemt nu ook toe.

Het grootste deel van de groei van de pupjes vindt plaats in de laatste 3 weken van de dracht, dus hoewel Cait haar buik al toeneemt gaat de grootste ‘explosie’ nog komen.

Blog Puppies expected tekst

 

Cait is drachtig!

Hoewel we al vrij snel allerlei signalen zagen bij Cait die zouden kunnen wijzen op dracht, hebben we afgelopen vrijdag een echo laten maken. Zeker omdat de kans op dracht lager is met KI, was dit het moment van de waarheid :). Een boel dingen zoals meer slapen, wat misselijk en wat opgezette tepels kunnen ook ‘gewoon’ schijndracht zijn, tenslotte.

Gelukkig zagen we direct vruchtblaasjes in beeld zodra het echo-apparaat op Cait’s buik werd gezet – yes, gelukt! En het wordt zelfs een vrij groot nest als alle vruchtjes zich goed ontwikkelen.

De zwarte ‘bolletjes’ zijn de vruchtjes. We hebben ook wat video, zie hieronder, waarin je zelfs een hartje kunt zien kloppen!

Rond 24 januari verwachten we dus pupjes van Cait en Beau – we kunnen niet wachten!

Cait’s reisje naar Duitsland

Op 10 november werd Cait loops – het begin van een spannende periode van progesteron-testen om te bepalen wanneer de beste tijd zou zijn om naar Duitsland te rijden.

Omdat Cait’s ‘verloofde’ Beau in Amerika woont, is een natuurlijke dekking lastig. Dat zou een vliegreis betekenen voor Cait en dat zagen we niet zitten. Gelukkig biedt de huidige technologie de mogelijkheid om sperma af te nemen en in te vriezen in stikstof. Dat hadden we al geregeld en zo was Beau’s ‘taak’ al gedaan.
We hebben gekozen voor een Duitse kliniek omdat deze dierenarts veel ervaring heeft met inseminaties. Zij hebben ons ook heel goed kunnen helpen met het importeren van het sperma uit Amerika.

De eerste progesteronbepalingen hebben we laten doen in Nederland, bij dierenkliniek Sleeuwijk.
Hier Cait met 1 van onze favoriete dierenartsen van de kliniek:

Na 4 keer bloed testen in Nederland, zijn we 24 november naar Frankfurt gereden en ons geïnstalleerd in een hotel dichtbij de kliniek.
De dag erna ’s morgens eerst nog eens progesteron bepaald en daarna de eerste inseminatie via TCI (Trans Cervical Insemination – er wordt een katheter tot in de baarmoeder gebracht, waar dan het sperma mee ingebracht wordt). Het inbrengen gebeurd met een cameraatje. Cait stond hiervoor op de tafel, het doet geen pijn en duurt ongeveer 10 minuutjes.

Op maandagochtend is er nog een TCI gedaan, om de kans op succes te vergroten. De timing lijkt heel erg goed geweest te zijn, dus hierna kunnen we alleen nog afwachten.

Cait knuffelde graag nog even met de dierenarts voor we weer naar Nederland gingen!