Dit jaar was het mogelijk om een advertentie in de catalogus van de KCM van de club te plaatsen. Om de clubkas een beetje te spekken, wilden wij eigenlijk 2 advertenties van een volledige pagina (A5) plaatsen. Door enigszins onverwacht en onfortuinlijk getimed overlijden van de laptop, waren we helaas heel laat met aanleveren en konden we nog maar 1 halve pagina krijgen.
Ik heb mijn best gedaan een mooie zwart-wit advertentie te maken, dit is ‘m geworden:
Op 26 oktober werd de Kampioensclubmatch gehouden voor de Nederlandse Barbet Club. Vorig jaar konden we niet aanwezig zijn omdat we met Alba in Engeland waren voor de dekking. Dit jaar konden we gelukkig wel én hadden ook weer een aantal andere Nuphar’s-hondjes zich opgegeven.
We vinden het belangrijk en leuk om naar de clubmatch te gaan, ongeacht wie de keurmeester is en of we denken dat die onze honden mooi zal vinden. Ik druk iedereen dan ook altijd op het hart te komen voor een gezellige dag en alles extra is mooi meegenomen.
Die gezellige dag zijn we zelf verantwoordelijk voor en dat is ook dit jaar weer goed gelukt. Ik vind het fijn dat een aantal van onze pupkopers het leuk vindt hun hond ook te showen op zo’n dag, maar het is ook erg leuk om de honden zo bij elkaar te zien en de eigenaren zien elkaar ook weer eens.
Dit jaar waren uit het eerste nestje naast Lotus ook Dolce, Thibault, Billy en Philou aanwezig. Uit het tweede nestje had ik Tux ingeschreven maar Malou en Breea waren helemaal uit respectievelijk Zwitserland en Wales gekomen. Gys is nog even op bezoek geweest met zijn baasjes.
Op zaterdag hebben we gewandeld met de Britse afvaardiging bestaande uit Karen, Annette, Wendy en Julian samen met Martha en Breea. ’s Avonds hebben we gegeten met Annette en Karen en Selina en Andreas. Heerlijk om even bij te kunnen praten. We zijn verwend met koekjes en de meiden hebben nieuwe speeltjes erbij!
Het was geweldig Breea weer te zien, ze is van een 17-weken oud bergje zwarte krullen een mooie dame aan het worden die met veel enthousiasme en vreugde door het leven gaat. Malou is precies haar moeder, prachtig om te zien, en net zo’n enthousiaste druktemaker als Breea.
Op zondag vroeg naar de hal, om nog even te kunnen helpen met opbouwen, en daarna druppelde iedereen binnen.
Ik heb niet van iedere hond foto’s in de ring en de hal is ook niet geweldig voor het nemen van foto’s, maar hieronder toch een paar. Op de Facebook-pagina van de Barbetclub staat ook een mooi album, waarin bijna alle deelnemers te zien zijn.
Tux (N. In Full Swing) was als eerste van de Nuphar’s clan aan de beurt, in de Jeugdklasse reuen. Hij kreeg een mooie Uitmuntend en behaalde de 2e plaats.
Daarna waren Billy (N. Everything Zen) en Thibault (N. Four Leaf Clover) aan de beurt in de Openklasse reuen. Ik heb Billy geshowd, Thibault ging met Marian de ring in. Beide heren hebben een erg mooi verslag gekregen.
De keurmeester was streng, wat natuurlijk goed is, en gaf Thibault omdat hij 1 snijtandje scheef heeft staan de kwalificatie Goed. Hoe keurmeesters het beoordelen, is heel wisselend (van een Uitmuntend tot Goed). Er staat heel duidelijk in het verslag en het werd ook duidelijk gezegd, dat ze hem verder een prachtige hond vindt, dus wij zijn tevreden hiermee.
Billy kreeg een Uitmuntend en mocht de strijd aan voor de plaatsingen. Hij werd uiteindelijk 1e in de Openklasse, een knappe prestatie. (Hint: de zwarte vlek op de foto hieronder is Billy!)
Toen pauze, waarna Malou (N. Moments In The Moonlight) en Breea (N. Necessity) zich mochten laten zien in de Jeugdklasse teven. Ik ben erg trots op de beide dames: allebei een Uitmuntend en allebei achter de bordjes! Breea werd 3e en Malou zelfs 1e. Malou heeft de neiging haar staart nogal vrolijk te dragen, waar wellicht niet alle keurmeesters doorheen kunnen/durven kijken naar haar prachtige lijf&hoofd, dus dit was voor mij een hele fijne uitslag.
In de Openklasse teven traden Philou (N. Captivation) en Dolce (N. All My Tomorrows) aan. Wouter showde Dolce, wat hij prima deed. Philou kreeg een ZG met een keurig verslag, Dolce toonde zich geweldig en kreeg een Uitmuntend en mocht achter bordje 2 plaatsnemen. Ook zij heeft een mooi verslag.
Lotus mocht in de Kampioensklasse en toonde zich zoals altijd keurig. De keurmeester plaatste haar als 1e van de klasse, met als opmerking dat ze Lotus een prachtige hond vond met alles op de juiste plaats, zonder overdrijvingen en dat ze niks negatiefs kon bedenken. Als je daar niet trots van wordt!
Billy mocht hierna weer de ring in voor de verkiezing van Beste Reu. Hij werd Reserve Beste Reu, een prachtig resultaat!
Bij de Beste Teef verkiezing stonden Malou en Lotus in de ring, alleen dat al maakt me heel erg trots. De keurmeester maakte het nog even spannend maar zette het bordje 1 bij Lotus neer! Ik durfde daarna bijna niet te kijken wie ze als Reserve aan zou wijzen, maar ze koos tot mijn vreugde voor Malou. Geweldig!
De foto is niet erg scherp, maar voor mij wel een bijzondere: twee teefjes uit Alba’s nestjes die winnen, ik ben er reuzetrots op!
Daarna mocht Lotus tegen de Beste Reu en ook dat won ze: Beste van het Ras, Clubwinnaar en Best In Specialty Show!
Wat een resultaat, dit had ik van tevoren niet verwacht of zelfs gehoopt. Ik ben ontzettend trots op alle Nuphar’s en hun baasjes en natuurlijk op onze eigen Lotus en Alba. Alba is de moeder van 3 van de 4 CAC/RCAC-winnaars van de show, ik vind dat een heel groot compliment voor Alba en ons als fokkers.
Aan het eind werd de koppelklasse nog gekeurd, waar 2 koppels aan meededen. Ik moet duidelijk nog even oefenen met Lotus & Tux, want het zag er niet bepaald gelikt uit maar omdat ze zoveel op elkaar lijken, werden ze wel bekroond tot Beste Koppel.
We hebben veel gelukwensen gehad van iedereen, wat erg fijn was. Onze dag was ook zonder deze superresultaten goed geweest maar dit maakte het een heel bijzondere dag die we niet snel vergeten.
Jammer om dan later op Facebook toch weer van bepaalde mensen te moeten lezen hoe ontevreden ze waren, dat hun honden niet gewonnen hebben. Blijkbaar is alleen een totale overwinning goed genoeg voor sommigen en kunnen ze niet tevreden zijn met een goede kwalificatie, een goed verslag en plaatsingen. Ik vind het ook niet erg netjes naar de keurmeester van de dag, mevrouw Van Adrichem Boogeart-Kwint, dat er wordt gedaan alsof ze honden heeft afgekraakt terwijl een Uitmuntend of een Zeer Goed met een onderbouwing toch echt geen schande is. Een opmerking als ‘waarom denk je dat ik showen niet meer belangrijk vind’ klinkt toch een beetje vreemd als je dagenlang je onvrede blijft uiten over de beslissing van een keurmeester, waar je notabene voor betaald hebt. Wij zijn het ook niet altijd eens met wat de keurmeester over onze honden vindt, dat is nou eenmaal het spelletje.
Nog vervelender vind ik het worden als het niet alleen bij de eigen honden blijft, maar natuurlijk ook de andere honden (en ongetwijfeld vooral de winnaars) nog even afgekraakt moeten worden – zij het zogenaamd subtiel zonder namen te noemen.
Er wordt gesuggereerd, zoals altijd, dat de keurmeester niet objectief gekeurd zou hebben, ofwel dat de persoon achter de hond gekeurd zou zijn in plaats van de hond. Het makkelijkste excuus, aangezien het een jury-sport is, zullen we maar denken.
Vervolgens gaat er nog iemand, waar ik nog nooit van gehoord heb en die ons en onze honden dus ook niet tot nauwelijks kan kennen, nog een stapje verder en beschuldigd fokkers ervan dat ze zich richten ‘op een modieuze kleur’ waardoor ‘het fijne karakter van de Barbet verloren gaat’. En passant worden ze er ook nog even van beticht een slecht temperament te hebben want ‘aan een fijne Barbet in een willekeurige kleur beleef je nu eenmaal veel meer plezier dan een rothond in een speciale kleur.’
Aangezien er slechts 2 ‘speciale’ kleurtjes aanwezig waren naast de (voor mij net zo mooie en speciale) kleuren zwart en bruin, en dit niet over de aanwezige gele honden gaat, blijven alleen onze bruinbonten over. Het begint zo langzamerhand op laster te lijken. Ook na al een heel aantal jaren dit soort opmerkingen, waarbij altijd nét niet genoemd wordt over wie ze het hebben, genegeerd te hebben, wordt het niet makkelijker. Ik kan het dan ook niet altijd maar van me af laten glijden, hoewel dat misschien wel beter zou zijn maar ik ben ook maar een mens.
Ten eerste zijn wij heel duidelijk over het fokken op kleur en is het iedereen hopelijk meer dan duidelijk dat als er kleurtjes-fokkers zijn in Nederland, wij dit niet zijn! Maar dat volledig onbekenden denken het temperament van mijn honden een slechte naam te moeten geven op Facebook vind ik echt bijzonder triest. Ook als dit niet gericht is op mijn honden, komt dit wel zo over, gezien de berichten die ik krijg van anderen om te vragen waarom bepaalde mensen problemen met mijn honden lijken te hebben.
Het zou fijn zijn als men eens beter gaat nadenken wat ze op social media neergooien, en hun negativiteit en jaloezie achter gesloten deuren houden.
Als beginnende fokker maar als al redelijk ervaren kynoloog ben ik trots op wat wij met slechts twee nesten bereikt hebben: gezonde, blije honden met een rastypisch karakter die hun baasjes blij maken. Daarnaast waarderen keurmeesters -zowel allrounders als rasspecialisten- onze honden in de showring. Dit hebben wij onder andere te danken aan Alba, die ons een geweldige basis geeft om op verder te bouwen.
De kunst is om dit vast te houden en uit te bouwen, waar wij ons intens voor inzetten door middel van te blijven leren, te communiceren met zoveel mogelijk fokkers binnen het ras, kritisch te blijven op onszelf en onze fokproducten, niets voor lief te nemen en te blijven proberen te verbeteren op álle punten.
Zoals iedereen zal kunnen begrijpen is Lotus voor ons nu al een kroon op ons ‘werk’: Lotus is nog geen 2,5 jaar oud en heeft al een aantal bijzondere resultaten geboekt op shows. Lotus wordt door heel diverse keurmeesters hoog gewaardeerd, inmiddels heeft ze wel bewezen dat dit geen toeval is en dat ze ook niet bepaald een eendagsvlieg is!
Ik ben er trots op en we laten ons ook door dit soort mensen niet weerhouden te genieten van haar successen maar vooral van haar vrolijke en aanhankelijke karakter waar we iedere dag van genieten.
Wij hopen nog lang op kleine schaal -gebaseerd op kennis en inzicht- gezonde, mooie en lieve Barbets te kunnen fokken.
Als dit jaloezie oproept: so be it!
Aan iedereen die het ons wel gunt, die ons geholpen en gesteund heeft en alle eigenaren van ‘onze’ Nuphar-tjes: BEDANKT!
We zijn trots aan te kunnen kondigen dat we in 2015 een nestje Nuphar’s pups plannen. Dolce (Nuphar’s All My Tomorrows) zal volgens de planning in januari gedekt worden door Emil (Eddie Bo da Capo). Het nestje wordt geboren bij Dolce in haar eigen huis, in Bergen (NH).
Emil woont in Zuid-Duitsland, een mooie zwarte vent met een fijn karakter. We kijken erg uit naar dit nest!
Inmiddels meer dan 3 weken geleden heeft Thibault (Nuphar’s Four Leaf Clover) bezoek gehad van Cayenne (Sina vom Staufener Schlossberg) met haar eigenaar Gabriele Winnewisser uit Duitsland.
Als de dekking geslaagd is, krijgt Cayenne eind november pups.
Wij zijn heel benieuwd naar de pupjes van deze twee!
Aan het eind van Gys zijn logeerweekje bij ons ook nog een moment gevonden om tijdens de wandeling wat foto’s te maken. Het was precies prachtig weer die middag.
Wat foto’s tijdens een van de wandelingen die we geregeld maken in de Soesterduinen. Voor actiefoto’s gingen de dames te snel!
Lekker vroeg op zondagmorgen de Duinen in, we doen het wel vaker. Dit keer was Gys ook mee, met zijn baasje. Hij vond het ge-wel-dig. Meer dan geweldig, eigenlijk! Heerlijk om ze zo te zien genieten, en ik denk dat Gys de rest van de zondag aardig tam was.
Nog een paar foto’s van Dolces vakantie. Doordat Dol loops was, hebben we niet veel grote wandelingen gemaakt, loopse dames horen niet in losloopgebieden, dus ook niet zo veel foto’s. Hier is ze net gewassen en geknipt dus lekker pluizig maar we konden nog mooi voor ze weer opgehaald zou worden heerlijk lopen in de Soesterduinen!
Omdat we het een gezellige show vinden en we voor ons ras eigenlijk altijd een rasspecialist hebben, gingen we ook dit jaar weer naar de show in het Franse Maubeuge.
Dit jaar werd het ras gekeurd door de heer J. Goubie, die Lotus in Amiens de groepsoverwinning gaf. We hebben nog niet eerder de kans gehad om van hem een keurverslag te krijgen, waar we natuurlijk wel benieuwd naar waren.
Alba mocht een dagje bij Gys (Nuphar’s Linger A Little Longer) spelen en net-gearriveerde vakantieganger Dolce (Nuphar’s All My Tomorrows) mocht met zus Lotus mee. Na een kop koffie en appeltaart (om 6 uur ’s morgens!) op weg naar La douce France. Gelukkig rustig op de weg dus de ruimte om te proberen de gaten in de zuid-Belgische wegen te ontwijken. Mooi op tijd in Maubeuge aangekomen, ons geïnstalleerd langs de ring naast mede-Nederlanders met leuke Ierse Water Spaniëls.
De keurmeester had eerst nog een boel Spaniëls te keuren, voor Lotus aan de beurt was.
Tegen de tijd dat wij aan de beurt waren, was Lotus er helemaal klaar voor. Ze vindt showen erg leuk en als ze ziet dat het showlijntje uit de doos komt, begint ze al te springen.
Meneer Goubie was blij haar te zien, ze werd begroet met een ‘Ah, Le Barbet!’ en een flink stevige knuffel voor hij haar ging keuren, erg leuk. Ze kreeg ook een mooi verslagje en het BOB aangezien ze maar alleen was.
Na de keuring werden we door de mensen van de Franse Spaniël Club heel vriendelijk ook uitgenodigd voor een glaasje bubbels.
’s Middags tijd voor de groepskeuring. Deze werd gedaan ook gekeurd door meneer Goubie. Thuis hadden we een weddenschapje afgesloten: Anne dacht niet dat Lotus in de groep zou winnen, maar hoopte op misschien een plaatsing. Wouter was er van overtuigd dat Lotus, net als Alba vorig jaar, de groep zou winnen. Er stonden een paar erg mooie honden tussen, dus Lotus had zeker concurrentie.
Wel weer spannend als de speaker eerst nummer 3 en dan nummer 2 aankondigt en Lotus staat er nog tussen: zou het?! En ja, ze won de groep! Dat wordt een lekker ijsje eten op het terras, op kosten van Anne. 
Maar, dat betekende ook dat we op zondag terug moesten voor Best In Show. Een hotel dus maar weer. Gelukkig heb ik na vorig jaar met Alba’s groepsoverwinning, toen we tandenborstels hebben gekocht in de supermarkt, tegenwoordig een toilettasje met spulletjes én schoon ondergoed in mijn showtas zitten. Alba mocht een nachtje overblijven bij Gys, ook heel erg fijn.
Nog even de supermarkt door, dit hebben we toch maar laten liggen:
We hebben heerlijk geslapen in het hotel!
De dag erop konden we rustig aan op staan, we hoefden pas ’s middags weer op show te zijn. Na wat zoeken naar het stadscentrum bleek dat het hotel in het stadscentrum stond en dat het minipleintje erachter het centrum wás. Kopje koffie in een Frans sportcafeetje, zo grappig om daar op zondagochtend de locals al aan de wijn en het bier te zien, lekker met hun ochtendkrantje. Een van de zo te zien vaste bezoeksters was jarig en de eigenaar van de kroeg vierde het gezellig mee met een glas champagne. Wij hielden het toch maar bij de alcohol-vrije drankjes.
Omdat de meiden aardig nat waren geworden van de ochtendwandeling in het park rondom het hotel en het maar bleef regenen, waren we toch nog vrij vroeg weer op show. Gelukkig is er altijd wel wat te zien dus we hebben ons goed vermaakt.
Het is een erg strak georganiseerde show, niet alleen voor Franse begrippen, dus rond kwart voor 4 was het tijd voor Lotus om nogmaals de ring in te gaan. Wij verwachtten er niets van en waren al heel tevreden met haar mooie groepswinst. Lotus showde zich heel goed, hoewel ze me 1 keer bijna heeft laten struikelen omdat ze dacht dat ze Wouter zag! Alle honden kregen veel aandacht van de keurmeester, hij betastte alle groepswinnaars grondig en liet veel lopen. Na nog een laatste ronde met z’n allen mochten we weer in de voorring gaan staan. Ik kon het snelle Frans van de speaker voor nummer 3 (een Whippet) en nummer 2 (een Nederlandse Grand Griffon Basset Vendeen die al best veel gewonnen heeft!) redelijk volgen. Voor nummer 1 niet, dat ging me iets te snel maar ik twijfelde wel of er nou ‘Barbet’ gezegd werd… Ik keek eens rond en iedereen keek naar mij, dus toen drong het door dat Lotus wéér Best In Show gewonnen had!
We zijn enorm trots op haar, dit was niet zo’n grote show als Amiens maar ze doet het toch maar weer! Onder een Allround-keurmeester dit keer, fijn dat die haar kwaliteiten ook zien en durven te waarderen. Lotus werd aan alle kanten geaaid en er waren mensen die kwamen vragen of zij ook in Amiens had gewonnen.
Met een lading bekers weer richting auto en richting Nederland en Alba. Ondertussen kon het rustig inzinken dat Lotus weer een prachtig en bijzonder resultaat gehaald heeft.
Om het te vieren de laatste fles Sekt thuis opgehaald, nog gewonnen door Alba in 2010. Mooi symbolisch, om met Alba’s prestatie te kunnen proosten op Lotus’ haar prestatie!
Jaja, Alba en Lotus hebben het zwaar. Ze gaan wel eens mee naar kantoor en moeten daar natuurlijk ook hun steentje bijdragen (laten aaien door collega, de oud-papier bak legen, archief vernietigen, gekke bekken trekken terwijl het vrouwtje aan de telefoon is en meer van dat soort belangrijke taken).
Gelukkig mogen ze ook af en toe ontspannen en kunnen ze lekker rennen vlakbij kantoor. Voor we aan het werk gaan, dan een kort rondje in de lunchpauze en een langere wandeling als we vrij zijn.
De Assistent Branch Manager wil hogerop komen en probeert het stokje over te nemen van de Branch Manager
Gelukt! Even opscheppen!
Ok, morgen mag jij weer Branch Manager zijn!
Afkoelen na een lange werkdag.
Iedereen zal het snappen: na zo’n werkdag is het thuis goed rusten!
Nuphar's Barbets 
