Op vrijdag 2 augustus zijn we heel vroeg vertrokken richting Frankrijk om beide dames te kunnen showen op de Nationale d’Elevage. De clubshow van de Franse Waterhonden Club werd dit jaar in Chatel-Guyon, midden-Frankrijk, gehouden.
Door de hitte en de drukte rondom Parijs en zelfs op de snelweg, was de heenreis niet erg prettig maar rond 7 uur, na 14 uur onderweg geweest te zijn, kwamen we aan op de camping in Singles. De dames waren ook wel klaar met in die warme auto zitten, zelfs de airco kon er niet tegenop. Dus snel de tent opgezet en met schapengaas een veldje afgezet rondom de tent.
De volgende ochtend alweer vroeg eruit om op tijd in Chatel-Guyon te kunnen zijn. Als brave Nederlandse ben ik gewend aan shows die op tijd beginnen en zelfs al weet ik dat het in Frankrijk altijd anders loopt, ik wil toch op tijd zijn.
Eenmaal geïnstalleerd bleek dat de Barbets ná de Perro’s gekeurd zouden worden in Ring 2. De keurmeester was de heer Dupas uit Frankrijk, een man die al jaren geïnteresseerd is in het ras. Hij is ook president van de Franse Poedelclub en weet dus heel goed welke eigenschappen een Poedel wél en een Barbet níét hoort te hebben.
We dachten dus mooi even tijd te hebben voor een praatje, een croissant (gekocht bij de plaatselijke boulangerie) en eens zien wat er allemaal in de goody-bag zat.
Maar zoals gebruikelijk in Frankrijk wordt het schema omgegooid wanneer iemand daar zin in heeft en zo werd er ineens omgeroepen dat de Barbets gingen beginnen, in Ring 1.
Okay dan, snel omgekleed en klaargemaakt en we stonden op tijd klaar om ook nog het grootste deel van de keuringen te kunnen zien.
Zowel Alba als Lotus werden grondig bekeken en gemeten en beide kregen een Uitmuntend. Alba was de enige ingeschreven in de kampioensklasse en won zodoende haar klasse.
Lotus had 1 andere jeugdteef tegenover zich. Deze kreeg echter een Zeer Goed en zo won ook zij makkelijk haar klasse!
Voor Beste van het Ras besloot ik Lotus te showen, Wouter nam Alba mee de ring in omdat zij het spelletje zo goed kent dat die twee zich wel zouden redden.
Na nog een grondige beoordeling maakte de heer Dupas bekend wie Best Of Breed werd: La Champion Femelle ofwel ALBA!
De beker die de keurmeester vast heeft, is de ‘Georgii Challenge Trofee’, een wisselbeker die sinds het overlijden van Georgii beschikbaar gesteld wordt voor de Best Of Breed van de Barbets op de Nationale d’Elevage. Georgii is de fokker van Alba’s oma Udine.
Hier kun je alle uitslagen lezen.
Hierna hadden we alsnog tijd om rustig aan te doen, want de keurmeester van de Lagotti was inmiddels nog steeds niet geland. Toen hij dan eenmaal wel vanuit Italië arriveerde, nam hij zeer uitgebreid de tijd om alle ingeschreven Lagotti te keuren. Prachtig natuurlijk maar toen hij na het BOB óók nog eens Beste Hoofd en Beste Vacht competities ging houden, was ik er eerlijk gezegd wel klaar mee.
Het was inmiddels ruim 7 uur ’s avonds geweest en de Best In Specialty Show moest nog gekozen worden! Alba en ik stonden al klaar en gelukkig was het dan eindelijk zover.
De keurmeester, opnieuw de heer Dupas, was er heel snel uit en nodigde Alba en mij uit om de hoogste podiumplaats in te nemen. De voorzitter van de club vertelde me dat het al een flinke tijd geleden is dat er een Barbet BISS werd.
Na alle spullen in de auto geladen te hebben (de club had veel sponsoren dus we hadden veel prijzen, ontzettend leuk) zijn we héél snel naar de dichtstbijzijnde supermarkt gereden zodat we ook nog iets te eten zouden hebben. Eigenlijk waren ze al aan het sluiten maar gelukkig kon ik nog snel even de winkel doorrennen.
Op zondag was de CAC-show, voor alle rassen. Een lange warme dag, voor zowel ons als de hondjes. Het was al snel duidelijk dat de keurmeester (de heer Le Roueil) z’n landgenoten erg waardeert, hij vroeg mij zelfs waar ik vandaan kwam om op mijn antwoord eens te knikken zo van ‘dan weet ik genoeg’. Bij Lotus werd ik na het betasten en het schrijven van het verslag de ring weer uitgezonden. Op mijn vraag of hij haar niet wilde zien lopen, antwoordde de keurmeester dat hij het wel had gezien. Zelfs zijn stagiaire wees hem erop dat hij Lotus nog niet had laten lopen (en hij keek ook niet toen we de ring binnen kwamen) maar nee, we konden eruit. Bijzonder dat er op haar verslag wel staat dat ze uitmuntend gangwerk heeft!
Lotus was wel Beste Jeugdhond van het Ras, dus we moesten wachten tot in de middag. De erering lag pal in de zon en was erg warm. Lotus houdt gelukkig erg van showen en liet zich dan ook heel keurig zien!
Nog 2 flinke bekers rijker zijn we weer richting camping gegaan. Omdat we nog een stukje moesten rijden en we alle 4 inmiddels best wel moe (en in mijn geval verbrand!) waren, hebben we niet meer gewacht om de Barbet te supporteren tijdens de groepskeuring maar later zagen we dat die een mooie groepsplaatsing had gekregen.
Beide dagen hebben de dames veel complimenten gekregen, zeker op zaterdag was het erg leuk om te merken dat veel mensen zelfs de moeite namen om ons te komen vertellen hoe mooi ze Alba en Lotus vonden. De vachten, en dan ook nog eens de verzorging ervan, werden gewaardeerd maar ook hun maat, type, hoofden en hoekingen werden gecomplimenteerd.
Doordat we na de show nog een paar dagen in Frankrijk zijn gebleven om vakantie te vieren, merkten we pas thuis hoeveel reacties Alba’s overwinning had gekregen. Veel leuke en -voor zover te beoordelen- oprechte felicitaties en complimenten.
Altijd jammer om te merken dat mensen die tot dan toe Alba genegeerd en afgekraakt hebben, in plaats van trots te zijn op haar, nu ineens ook hebben besloten dat ze haar resultaten niet meer kunnen negeren. Alba heeft al een aantal niet-geringe showprestaties geleverd maar nu ze ook BISS achter haar naam mag zetten, moeten er ineens toch ook maar graantje meegepikt worden.
Typisch genoeg zijn de reacties op complimenten aan Lotus dan ineens een stuk minder positief, hoewel je zou denken dat een dochter-van toch net zo goed iets is om trots op te zijn maar dát gaat blijkbaar zelfs nu nog een stap te ver.
Wij zijn hoe dan ook heel trots op onze dames en hebben genoten van het weekend show!